تومور هیپوفیز و انواع درمان‌های آن

تومورهای خوش‌خیم هیپوفیز

تومورهای خوش‌خیم هیپوفیز کوچک‌تر از ده میلی‌متر را مایکروآدنوم می نامند. تومورهای بزرگ‌تر از ده میلی‌متر ماکرو آدنوم نام دارند. اگر تومورهایی که زیر اعصاب چشم قرار دارند پایین بمانند، به اعصاب چشم فشار نمی‌آورند. اگر این تومورها به بالای اعصاب بروند و به اعصاب فشار بیاورند، در دید بیمار اختلال ایجاد می‌کنند و اگر به سمت کنار بروند، وارد سینوس کاورنوس می‌شوند و به اعصاب کنترل‌کننده حرکت چشم، فشار می‌آورند. نوع دیگری از تومورهای خوش‌خیم هیپوفیز به طرف جلو حرکت می‌کنند و وارد سینوس اسفینوئید می‌شوند. بعضی از تومور ها تولید هورمون می کنند. از تومور های تولید کننده هورمون، می توان از تومور تولید کننده هورمون رشد که باعث بزرک شدن جثه، و تومور تولید کننده هورمون پرولاکتین نام برد. خارج‌شدن شیر از پستان بیمار، یکی از علائمی است که تومورهای تولیدکننده هورمون پرولاکتین به همراه دارند؛ اما این نکته حائز اهمیت است که اکثر تومورهای خوش‌خیم هیپوفیز هورمون تولید نمی‌کنند. تومورهای تولید کننده هورمون رشد و به خصوص تولیکننده پرولاکتین می توانند با دارو درمان شوند. تومورهای دیگر که رشد کرده و یا به عصب چشم فشار می آورند می توانند از طریق بینی با آندوسکوپ جراحی می‌شوند.

مرگ تومور هیپوفیز (آپوپلکسی)

در اثر نرسیدن خون به تومور، تومور از بین می‌رود و یا خونریزی می‌کند. با زیادشدن فشار در داخل تومور، هورمون‌های بیمار نامتعادل می‌شوند(مثل کم‌شدن میزان کورتون، میزان سدیم بدن بیمار به دلیل تغییرات هورمون ADH نامتعادل می‌شود و به اعصاب چشم فشار می‌آید. فشار به اعصاب چشم منجر به کوری و تغییر حرکت اعصابی که چشم را کنترل می‌کنند، می‌شود. این تومور به اورژانس پزشکی مغز و اعصاب نیاز دارد و هرچه سریع‌تر باید درآورده شود.